Przywary piórkiem satyryka

Galeria KADR prezentuje wystawę rysunków satyrycznych Antoniego Chodorowskiego i Andrzeja Milewskiego zatytułowaną „Zezem”.

(…) Znane większości z nas rysunki Antoniego Chodorowskiego wciąż zachwycają. Urzekają swą maestrią. Chodorowski chłoszcze w nich bezceremonialnie swych bohaterów a poprzez nich ośmiesza i punktuje tych, którzy swym działaniem, postawą, chwiejnością charakterów na to zasłużyli. Towarzyszy im często komentarz słowny, równie trafny i błyskotliwy co sam rysunek.

Zmarły w 1999 roku artysta urodził się 7 czerwca 1946 roku w Chodorach, w Białostockiem. Studiował na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Ostatecznie w 1975 roku ukończył Wydział Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, ze specjalnością – wzornictwo przemysłowe, w pracowni prof. Wróblewskiego. Zadebiutował w 1970 roku na łamach „Jazz Forum”. Od tego czasu publikował swoje prace w pismach krajowych (m.in. „Szpilki”, „Karuzela”, „Fundamenty”, „Czas”, „Politechnik”, „Polska”, „Polityka”, „Najwyższy Czas”, „Jonosfera” i „Tygodnik Solidarność”) oraz zagranicznych (m.in. „Pardon” -Niemcy i „Jeż” – d. Jugosławia). Jego rysunkowe recenzje z wernisaży wystaw oraz premier filmowych i teatralnych ukazywały się na łamach „Filmu” i „Warszawskiego Informatora Kulturalnego („WiK”).

Uznanie przyniosły mu przede wszystkim karykatury polityków i znanych osobistości (teki autorskie: „10 rysunków” , 1990 i „Papa Noster”, 1991). Jego rysunki cechuje prostota, oryginalność pomysłu, a jednocześnie przekora i poczucie humoru.

– Rysunek z podpisem, czy bez – to nie ma znaczenia. Jeśli jest dobry, nawet po jakimś czasie, wyjęty z szuflady, będzie bawił – uważa autor. (…)

Mirosław Miroński